Diyelim ki bir restorana gittik. Yemek ve şarap siparişimizi menüyü inceledikten sonra verdik. Peki bundan sonra tiyatro sahnesi nasıl gelişir:
Öncelikle Someliye, etiketini incelememiz için şişeyi bize doğru uzatır. Biz de hemen marka ve üretim yılının siparişimizle uygun olup olmadığına göz atarız. Bu sayede şarap istediğimiz şarap değilse bize itiraz hakkı doğuyor demektir 🙂 Eğer zaten istediğimiz şaraptan kalmamışsa profesyonel Someliye arkadaşlar bizlere aynı fiyat kategorisinde bulunan ve benzer özelliklere sahip olan bir başka şarap önermesi gerekir.
Someliye daha sonra şişenin ağzındaki kapsülü tirbuşon yardımıyla kesip çıkarır ve mantarı çıkararak önümüze koyar. Tamamen kuru olan, kolay ufalanan yada fazla ıslak olan mantarlar şişeye hava sızdığının yada olası mantar hastalığının (cork-taint, bouchon) habercisi olabilir. İşin aslını şarabı tadarken de anlayabiliriz. Ayrıca, bazen mantarın şarapla temas eden kısmında tartar kristallerine de rastlanır. Bu kristallerin şarabın lezzetine herhangi bir etkisi yoktur.
Daha sonra kadehimize çok az miktarda şarap koyulur. Şarabı beyaz yada açık bir renk zemin üzerine bakarak görsel incelemede bulunuruz.
Şarabın rengi ve berraklığı aklımıza yattıktan sonra kadehi çevirmeye başlayabiliriz. Şarabın iyice kadehte dalgalandığından emin olduktan sonra görev sırası burnumuzda. Kadehin içine doğru uzatırız.
Aromalar bizi cezbettiyse bir yudum alırız. Sonra şarabı ağzımızda bekletip, yutmadan önce dilimizin üzerinde yuvarlarız. Eğer şarap bizim sınavımızdan geçtiyse başımızı hafifçe sallayarak şarap servisine devam edilmesini rica edebiliriz.
gunesyener 